روزهای جوانی..

/

سال هر کسی از یه جا شروع میشه

یکی اولِ نوروزِیکی سال میلادی جدید.یکی ماه رمضونیکی روز تولدشیکی محرمیکی هم مثل من اربعین

میخوام جوونی کنم

میخوام امشب که شب اولین سال جدیدمه با خودم قرار بزارم که قدر جوونی و عمرمو بدونم و شروع کنم

:)

قدر جوونی

وقت

و روزهایی که دارن میرن پشت هم و بدونم.

همین

واقعا همین

سلام سلام

اومدم یه شیوه ی جذاب و باحال برنامه ریزی و معرفی کنم که نسبت به شیوه ها دیگه هم وقت بیشتری میگیره هم ذوق بیشتری هم داره ولی گویا نتیجش خیلی بهتره!

راستش من آدم خوبی تو برنامه ریزی کردن و طبق اون عمل کردن نیستم!

همیشه یکی از مشغولیت های ذهنیم بوده.چند وقت پیش با یه چیزی به اسم بولِت ژورنال (bullet journal)  آشنا شدم 

بعد کلی گشتن تو یوتیوب و فیلم دیدن و نت گردی و اینستا گردی و پینترست گردی به این نتیجه رسیدم چقدر چیز خفنیه!

ولی خب حس کردم وقت زیادی هم ازم برای کشیدنش میگیره به خاطر همین یکم سست شدم.ولی بعد این که فهمیدم چی هست و چیکار باید بکنم روزی نیم ساعت /1 ساعت به مدت یک هفته وقت گزاشتم حاصل کار شد اینی که تو فیلم می بینین:) اگر یکم از کارای دیگه روزانه بزنید درست کردنش بهتون فشار نمیاره

برای دفتر هم هر دفتری بود خیلی حساسیت رو این موضوع لازم نیست ولی چیزی که بیشتر هست و استفاده میشه دفترهای شطرنجی و نقطه ای و ترجیحا غیر سیمیاین دفتری که من دارم برای نشر مثلثه که دفترای نقطه ای داره

خلاصه سرتونو درد نیارمشما هم بولِت ژورنال و سرچش کنید و اگر خوشتون اومد بهم بگین که لپ مطالب و جاهایی که مستقیم میشه رفت تو پیج و فهمید چیکار کرد و بگم

پیشنهادم اینه اول در موردنش تو هر سایتی که گوگل جان بالا اورد بخونید بعد تو پینترست واژه رو به انگلیسی سرچ کنید و عکساشو ببینید:) اگر انگلیستون هم خوب نیست از دیکشنری استفاده کنید چون اصلا کلمات انگلیسیش سخت نیست

این ماه هم که ماه امتحاناست واقعا برام آزمایش خوبیِ که ببینم این روش روم جواب میده یا نه

خوبیش اینه هر چیزی که دوست داری میتونی اضافه و کم کنی

همه چیش دستِ خودتهچی بزاری چی نزاری

راستیعکسی که برای پست گزاشتم از پینترست برداشتم:)

این فیلم از بولِت ژورنال منه دوست داشتین دانلودش کنید فقط یه سری جاهاش یه سوتیایی هم دادم دیگه غلط گیر نگرفتم زشت نشه:)

1 دقیقه و 55 ثانیه است حجمش 35 مگابایت

و ببخشید اگر یکم ت خورده چون یه دستم دوربین بود یه دستم دفتر:)

لینک 

سلام سلام

یلداتون پیشاپیش مبارکا باشه:)

یک دقیقه بیشتر کنار عزیزانتون هم مبارک باشه:)

ما که برنامه ی خاصی نداریمفقط بابا اول هفته یه هندونه از این هندونه بزرگا گرفت به نیت شب یلدابقیشم که انار هست و خودمون پنج نفرم کنار همیم:)

مامان میگفت شاید رفتم ژله انارم گرفتمداشتم فکر میکردم یه حافظ خیلی خوشگلم که امسال میم کادو تولد داد هم هست

آهان دیروز از  این گل فروشیای کنار خیابون هم دو تا دسته نرگس خریدم :) 

همینا کافیه دیگهچرا واقعا انقدر سخت و پیچیده کردیم؟ 

به این دید نگاه کنیم شب یلدا شبیه که کنار هم بیشتر از روزای دیگه جمع شیممثلا ما خانواده ی پنج نفرمون شبی یک ربع هم اونم فقط برای شام دور هم جمع میشیم و تمومامشب بهونه ایه بیشتر باشیم فیلمی ببینیم و بخوریم و حرف بزنیم:)

یعنی وقتی مامان رفته بود آرایشگاه اومد خونه گفت نمیدونین چند نفر اومده بودن برای ارایش شب یلدایی:/ 

یا مثلا تمام پیجای اینستام از طلا و چیزای دیگه بگیر تمِ یلداعکس انارویا مثلا بچه ها تو دانشگاه میگفتن لباس یلدایی نگرفتیم:) 

مثلا لباس یلدایی باید حتما قرمز باشه؟ حتما باید گردنبد یا انگشتر و روسری چیزی توش نماد انار باشه

نمیگم بد نیستولی خب حس میکنم میشه ساده تر هم گرفت

اونایی که مهمونی میرن یا مهمون براشون میاد حتما دلیل نداره همه چی عالی و درجه یک باشه.فلان مدل کیک فلان مدل کوکی یلداییمیوه خشکاجیل و خشکبارهندونه مدلای مختلفانار مدلای مختلفشیرینیمیوهغذا مدل های مختلفژله مدلای مختلف و گل آرایی و

بعد خب مثلا ما اگر مهمونی بدیم حتما انار و هندونه و میوه و شیرینی با دو تا مدل غذا تو سفرمون هست

ولی این که انار باید این شکلی باشههندونه مدل دار باشهاجیل از همه چی باشهژله انواع اقسام مدللباس جدید حتما بخریمنیست.

این جوری یعنی بی ابرو میشیم؟ هر چیزی میخواد این دورهمی ها باشه یا هر چیز دیگه به نظرم بیش از حدش دیگه حس رضایت به آدم نمیده اخر شب مهمونا رفتن بازم آدم حس میکنه کم گذاشتهدرحالی که از همه چی بهترین بودهولی وقتی یه چیز عرفی باشه این حسا کمتر میاد سراغ آدم

هم استعداد داریم :)هم  از این هنرا هم بلدیم هم این که وسع مالیشو داریم 

ولی خب هیچ وقت  با بریز و بپاش بزرگ نشدیم

مثلا همین هندونه که داریمو تو فکرمه با ماژیک بریم براش لب و دهن بکشیم:)

یا مثلا بشینم انار دون کنم روشو با گلپر خوشگل کنم

اگر حال و حوصله وقت داشتیم و این کارا رو کردیم عکس میگیرم میزارم اینجا

چون خیلی رفت آمد نداریم جایی نمیریم کسیم نمیادولی همیشه دوست داشتم جمعیتی باشیم بریم بیایم بعد تو اون جمع حالمون خوب باشهمسخره کردن و پشت سر فلانی حرف زدن و چشم هم چشمی نباشه

ما هم تا سه /چهار سال پیش از این رفت امدا داشتیم ولی خب هیچ وقت این دورهمیا دوستانه نبودهاین شد جمع پنج نفرمونو ترجیح دادیم به برو بیاهایی که تا مدت ها حرفایی که زده میشه عصابمونو بهم میریزه

خلاصه با تمام این تفاسیر بهترین شب و کنار عزیزانتون داشته باشین:)

پ ن : حکایت عکسا هم اون املت و سوسیس تخم مرغه یک روزه بارونیِ خواهرانه مادرانه بود:) سین مرخصی گرفت منم نت برگ گشتم یه جا نزدیک خودمون صبحانه پیدا کردم و با کلیییییییی غر مامان رفتیمولی به این سه نفر بودنمون نیاز داشتم:)

بعدشم نرگسایی ک دبروز از کنار خیابون خریدم و اون یکی عکس هم پروژه ی ناتمومی که شب تحویل پروژه با ف تازه میفهمیم اشتباه شده و

استرس و تحویل کاملش برای هفنه دیگه

یلداتون زییییبا

میدونی

آدمای عجیبی ایممیتونیم یک لحظه پر از شور و شعف و انرژی باشیم

چند دقیقه بعدش تو لاکِ خودمون

میتونیم بشینیم ساعت ها خیال پردازی کنیمساعت ها خودمون بزاریم جایِ فردِ ایده ال ذهنمون و نقش بازی کنیم

میتونیم تصمیم های بزرگ بگیریم و فرداش که چشمامونو باز کردیم پاک از ذهنمون پریده باشه

خودمونو درگیر کردیمدرگیر این دنیای مجازی و آدماشیه سریارو برداشتیم بُت کردیم گزاشتیم جلومون و میپرستیمشونو از این که مثل اونا نیستیم فحش و ناسزا تقدیم خودمون میکنیم

منم مصداقِ بارز دونه دونه ی ایناییم که گفتم

بت ساختم از آدما تا دلت بخواد تصمیمای گرفتم در حد سفر به مریخ بعد فرداش اصلا انگار همچین چیزی تو ذهنم وجود نداشته 

خریتایی کردم دیدنیتا ذهنم یاری میکنه کارهای نصفه نیمه

ولی به خودم گفتم چند بار بیست و یک سالت میشه؟ چند بار این انرژی و حق انتخاب و تصمیم گیری و میتونی داشته باشی؟

مدت هاست دارم فکر میکنممن کیم؟ من چیم؟ رسالتم چیه؟ اومدم این دنیا چی اضافه کنم بهش؟من که نمیخوام خنثی باشمپس چِمه؟

اون چیه که پاهامو حرکت میده به جلو؟ چیه که از فکر کردن بهش بال در میارم؟اون چیه که باعث میشه صبح با رضایت از تختم بلند شم؟

از رشتم ناراضیم؟ از دانشگام؟ از موقعیت اجتماعی فعلیم؟ چقدر باید تلاش کنی؟ 

از استعدادای خُفتم؟ از سؤالای تو ذهنم؟ از چی ناراضیم؟ دلم میخواد به چی برسم؟ من به داشتن یه زندگی در سطح معمولی راضیم؟ آیا میتونم زندگی در سطح بهتر رو داشته باشم؟؟

اینجاستهمون جایی که قرار بنویسماز رسالتم.از اهدافماز رسیدنام

من سپیدم با یه دنیا استعداد و خلاقیت 

قراره شکوفاشون کنم

میپذیرم ضعفای زیادی دارم که با وقت و انرژی و تلاش میتونم حلشون کنم

قرار از کسی بُت نسازم

میخوام خودمو بسازماز تهِ تهتا برسم به روِی رو

سلام دوست من:)

تو در چه حالی؟